powrót

Marian Allan Weiss

Lekarz ortopeda, wybitny specjalista w dziedzinie rehabilitacji. Urodził się 30 VI 1921 roku w Kaliszu, jako syn Ignacego i Vally z domu Muller. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu we Lwowie, który ukończył w 1944 roku. Specjalizował się w ortopedii, traumatologii i rehabilitacji. W czasie okupacji niemieckiej w latach 1942-44 był żołnierzem AK, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po wojnie postanowił poświęcić się ortopedii i w 1947 roku podjął pracę asystenta w Centralnym Instytucie Chirurgii Urazowej w Warszawie. Jednocześnie w 1948 roku przejął opiekę nad Ośrodkiem Klinicznym w Ciechocinku.

 W roku 1962 objął kierownictwo Katedry i Kliniki Rehabilitacji Akademii Medycznej w Warszawie. Wprowadził wiele innowacji, które zdobyły uznanie na całym świecie (m.in. sprężyny Weissa). Był m.in. prezesem Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem, członkiem prezydium Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego oraz członkiem wielu innych towarzystw naukowych w Polsce i za granicą. Opublikował około 200 prac naukowych. Został odznaczony licznymi odznaczeniami państwowymi.

Od 1949 roku związał się ze Szpitalem Chirurgii Kostnej w Konstancinie, który w 1954 roku przekształcił w Stołeczne Centrum Rehabilitacji - Stocer, jedną z wiodących placówek tego typu w Europie. Przez kilkadziesiąt lat był jej szefem – obecnie centrum nosi jego imię. W roku 1951 uzyskał tytuł doktora nauk medycznych, w 1967 – profesora nadzwyczajnego, a w 1975 roku – profesora zwyczajnego.

Zmarł 17 VII 1981 roku w Konstancinie, został pochowany na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim przy asyście Kompanii Reprezentacyjnej Wojska Polskiego.

Oprac: Tadeusz Władysław Świątek

Bibliografia:
Szulc E., Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie, Warszawa 1989