Rodzina fabrykantów, działających w branży garbarskiej. Pierwsza garbarnia rodziny Temlerów wg archiwalnych dokumentów i zapisków żyjących członków rodziny miała powstać w Warszawie już w 1787 roku. Początkowo mieściła się przy ul. Ogrodowej, zaś w połowie XIX w. przeniesiono ją w rejon ulic Dzikiej i Wolność. Firmą zarządzał Jan Gotfryd Temler (1792-1885), a następnie jego synowie: Karol Ludwik (1823-1906) i Aleksander Ferdynand (1825-1917). W 1858 roku bracia weszli w spółkę z inż. Ludwikiem Janem Szwede i od tej pory garbarnia występowała pod firmą „K. A. Temler i L. Szwede”. W tym czasie zatrudniała 200-250 robotników i była najpotężniejszą firmą tego typu w Królestwie Polskim.

W 1879 roku firma przekształciła się w spółkę akcyjną. W skład zarządu spółki obok Aleksandra Temlera weszli również jego synowie: Józef (1864-1944) i Jan Henryk (1871-1935) a także wnuk Karola - Jan Maurycy (1881-1929).

Poza działalnością gospodarczą Temlerowie byli działaczami społecznymi i filantropami (finansowali instytucje dobroczynne).

Z Konstancinem związany był Józef Temler, który kupił willę przy ul. Uzdrowiskowej 7, tzw. willę dr Nelkena a w 1930 roku wszedł w skład Rady Obywatelskiej Uzdrowiska Konstancin.

Maria z Temlerów Pfeiffer, wdowa po Stanisławie Pfeiffrze, mieszkała przez wiele lat w willi "Dworek Polski" przy ul. Piotra Skargi. Po jej śmierci właścicielem willi zostali jej synowie - Józef i Stanisław Pfeiffrowie. Z kolei willa "Ustronie" należała do Kazimierza Ludwika Schiele i jego żony Anny z Temlerów. W 1931 roku „Ustronie” odziedziczył ich syn, inż. arch. Aleksander Schiele.