Rodzina szlachecka wywądząca się prawdopodobnie z Francji i z Litwy. Pierwszym znanym nam przedstawicielem Prekerów był Jan (1787-1868) porucznik wojsk francuskich, Kawaler Legii Honorowej, żonaty z Anną ze Szczerbów (1790-1853), z którą mieszkał w majątku Radzwiliszki na Litwie. Jednym z ich synów był Piotr Erazm Preker (1819-1878) asesor kolegialny i urzędnik Warszawskiej Komory Celnej, właściciel dóbr skolimowskich. Piotr Erazm żonaty z Jadwigą z Kwiecińskich (1838-...) miał troje dzieci: dwie córki Marię i Wandę oraz syna Wacława.

Wacław Preker (1869–1936), żonaty z Marią z Gałeckich (1877–1953) był z wyksztalcenia prawnikiem, sędzią grodzkim dla Mokotowa. W 1897 roku rozpoczął wzorem sąsiedniego Konstancina, parcelację Skolimowa pod rozbudowę przyszłego letniska.


Wacław Preker. Fotografia ze zbiorów rodziny.

Był bardzo zaangażowany w kwestie społeczne, działał w licznych komitetach zajmujących się pracą u podstaw. W jego wizji Skolimów miał stać się miastem-ogrodem. Na terenie podarowanych przez niego działek w 1929 roku powstał Dom Aktora Weterana Scen Polskich. Wacław Preker był również organizatorem i wieloletnim prezesem skolimowskiej straży pożarnej a także ofiarodawcą gruntu, na którym wzniesiono kościół pw. Matki Boskiej Anielskiej.

Mieczysław Preker z matką na ganku skolimowskiego dworu, pocz. lat 30-tych XX w.
Fotografia z rodzinnych zbiorów.

Jego syn, Mieczysław (1917-83) w czasie okupacji hitlerowskiej był członkiem działającego na tym terenie oddziału AK „Obroża”. Wydawał też okolicznej ludności zaświadczenia o pracy, chroniące przed wywozem na roboty do Niemiec. Po wojnie otrzymał nominację na podłowczego prezydenta Bolesława Bieruta. Jednak już w 1950 roku został aresztowany pod zarzutem szpiegostwa i osadzony w więzieniu przy ul. Rakowieckiej. Po odzyskaniu wolności na mocy amnestii w 1956 roku wrócił do pracy w spółdzielczości i bankowości rolniczej. Zajął się też uprawą róż, za którą zdobywał nagrody na międzynarodowych konkursach.