adres obiektu: Konstancin-Jeziorna Skolimów, Środkowa 15
data powstania: 1907–1933
autorzy: Bronisław Brochwicz-Rogóyski, Henryk Gay
Zlokalizowany na pograniczu Konstancina i Skolimowa kościół był pierwotnie jednonawową kaplicą. Wzniesiony został z fundacji m.in. Ferdynanda Szulca i Wacława Prekera. Inicjatorką przedsięwzięcia byłą Maria Bein; fakt ten upamiętnia kapliczka stojąca przed kościołem. Komitet budowy został założony w 1905 r. i na projektanta wybrał architekta Bronisława Brochwicza-Rogóyskiego. Pomagali mu w projekcie dwaj budowniczy: W. Kossowski i A. Kryński. Prace budowlane prowadziło przedsiębiorstwo Bracia Sikorscy z Konstancina. W 1910 r. wystawiono nową, wyższą wieżę i zamontowano dzwon. W trzy lata później powstała neogotycka plebania. W roku 1923 wyłączono oficjalnie Skolimów z parafii piaseczyńskiej. Ze względu na stale poszerzające się grono wiernych konieczna była modernizacja świątyni. Poważna rozbudowa kościoła miała miejsce w latach 1930-33, wg projektu Henryka Gaya (niektórzy przypisują tę rozbudowę Kuderze).
Dzisiejsza świątynia to trójnawowy kościół z transeptem, prostokątnie zamkniętym prezbiterium, przy którym zlokalizowano dwie skośnie usytuowane zakrystie. Nad transeptem wznosi się wysoka wieża dzwonnicza (późniejsza), a nad fragmentem nawy bocznej niższa sygnaturka (pierwsza wieża). Korpus nawowy i transept wieńczy dach dwuspadowy, natomiast wieże są zwieńczone ostrosłupowymi hełmami. Po przebudowie kościół uzyskał dekoracyjną fasadę z dwoma ostrołukowymi portalami i centralnym zdwojonym portalem. Oś środkową zaakcentowano szczytem, w którym umieszczono pas wąskich, pionowych blend. Dookoła kościoła, na nawach bocznych, przebiega murek attykowy. Pozostała neogotycka dekoracja opiera się głównie na: artykulacji szkarpami, podziałach okiennych z maswerkami, ostrołukowych blendach, profilach okiennych. Neogotyckie ołtarze w nawach bocznych wg projektu artysty malarza Macieja Wiercińskiego. W ołtarzu głównym obraz Matki Bożej Anielskiej, wykonany przez P. Kossowskiego. Jest to reprodukcja obrazu Murilla. W prawej kaplicy znajduje się obraz św. Teresy, a w lewej św. Jana Chrzciciela. Ponadto w nawach bocznych obrazy: św. Antoniego Padewskiego, pędzla Macieja Wiercińskiego oraz Matki Bożej Częstochowskiej. Niezwykle cenny jest witraż wykonany przez firmę Białkowski. Neogotycka ambona została ufundowana w 1935 roku przez dra Henryka Jankowskiego. Neogotyckie ławki są darem rodziny Pomianowskich, warszawskich cukierników.
Kilka lat temu przeprowadzono częściowy remont. Wymienione zostało pokrycie dachu, niestety na współczesną dachówkę, która nie jest dostosowana do historycznego obiektu. Przeprowadzono także remont tynków elewacyjnych. Nadal jednak istnieje problem zbytniego zawilgocenia ścian kościelnych.
Kościół znajduje się w gminnej ewidencji zabytków.
Literatura:
Świątek T.W., Konstancin. Śladami ludzi i zabytków, Pruszków 2007
Świątek T.W., Konstancin. Wędrówka śladami ludzi i zabytków, Warszawa 1995
Oprac: Anna Gola i Michał Krasucki