adres obiektu: Konstancin-Jeziorna, Żeromskiego 10
data powstania: 1904 r.
autor: proj. Jan Heurich Mł.

Willa „Anna” to wspaniały przykład secesji wiedeńskiej wśród konstancińskich rezydencji. Została wzniesiony w 1904 r. przez firmę Władysława Czosnowskiego (1841–1916). Autorem projektu jest Jan Heurich młodszy (1873–1925), późniejszy pierwszy minister kultury i sztuki w niepodległej Polsce. Pierwotnymi właścicielami willi byli adwokat Albert Klimpel (1866–1930) i jego żona Anna z Kohlerów, na cześć której willa została nazwana. Po śmierci właściciela, w 1930 r., zgodnie z jego wolą posiadłość przeszła na własność Kasy im. Józefa Milanowskiego. Od tego czasu pełniła funkcje pensjonatu, w którym spotykała się elita uczonych warszawskich. Częstym gościem był tu m.in. prof. Władysław Tatarkiewicz. Po roku 1945 budynek podzielił losy innych konstancińskich rezydencji stając się wielorodzinnym budynkiem kwaterunkowym.

Willa "Anna", murowana z cegły, otynkowana, posadowiona na planie kwadratu, o zwartej bryle zamkniętej wielopołaciowym dachem jest syntezą dwóch stylów: klasycyzmu i secesji. Budynek, pomimo złego stanu zachowania, do dziś prezentuje się wspaniale i robi ogromne wrażenie. Secesyjny charakter nadają mu liczne łuki i owale, wkomponowane m.in. w linearne wzory na tynku, wachlarzowe okna o falistym wykroju i ciekawym podziale, owalne drzwi oraz wieńczący całość taras. Na elewacjach budynek ma ryzality: wschodni z klatką schodową i zachodni – owalny, boniowany z loggią w facjacie z oknami o wykroju podkowy. Po obu stronach dostawiono identyczne drewniane, dwukondygnacyjne, ażurowe ganki, z barwnymi szybkami ułożonymi w owale (obecnie w bardzo złym stanie). Wewnątrz zachowała się drewniana klatka schodowa z drewnianą balustradą.

Budynek został indywidualnie wpisany do rejestru decyzją z 20.05.1977 pod nr. A-901.
Od jesienią 2012 r. znajduje się w prywatnych rękach.

Literatura:
Świątek T.W., Konstancin. Śladami ludzi i zabytków, Pruszków 2007
Świątek T.W., Konstancin. Wędrówka śladami ludzi i zabytków, Warszawa 1995
Karta ewidencyjna, J. Domino, 1988, archiwum WUOZ

Oprac: Anna Gola i Michał Krasucki